Bo przecież nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadawala i nasyca duszę (Ignacy Loyola, ĆD 2)

• Medytacje, czyli tak zwane punkta
• Konferencje
• Metoda medytacji
• Użyteczne linki

1. List ten, którego autorstwo jest przypisane św. Jakubowi, podejmuje wiele aktualnych dla nas kwestii, jak choćby sprawę powściągliwości w mówieniu, zachęty do uważnego słuchania, do życia wiarą zaangażowaną, wiarą, która jest owocna, to znaczy przekłada się na działanie tak jak wiara Abrahama. Słowem, jego treść pomaga do poprawy życia, by mogło ono podobać się Bogu. List uczy prawdziwej pobożności, przestrzega przed próżnością, ale też niesie pocieszenie, oraz prawdziwą znajomość Boga. Znajomość, która weryfikuje się w prozaicznych wydawałoby się zdarzeniach. Odsłania w ten sposób i uwrażliwia na to, jak można szukać Boga we wszystkim. W Liście św. Jakuba możemy znaleźć bardzo konkretne kryteria służące rozeznawaniu celem „odzyskania steru życia”, poprawienia kursu naszego życia, by zmierzało ono prostą drogą do Boga, by było przeżyte na większą Bożą chwałę.

2. Może słowo o autorstwie Listu i odbiorcach. Nie jest jasne, kto był autorem tego Listu. Niemniej autorstwo przypisane Jakubowi ma, pomijając wszystko inne, bardzo symboliczny charakter. Jakub to przede wszystkim patriarcha, syn Izaaka, a wnuk Abrahama, którego imię Bóg zmienił na Izrael. Z Jakuba wywodzi się dwanaście pokoleń, o których słyszymy w pierwszym wierszu, że żyją w rozproszeniu. Jakub był ojcem Józefa, którego bracia sprzedali jako niewolnika kupcom zdążającym do Egiptu. Jak wiemy, historię tę Bóg odmienił i przez Józefa uratował od śmierci potomstwo Abrahama. W Egipcie uczynił ich wielkim narodem, a następnie wyprowadził ku ziemi obiecanej. Z kolej, wśród apostołów mamy dwóch Jakubów: syna Zebedeusza, świadka wielu ważnych wydarzeń z życia Jezusa, pierwszego patriarchy Jerozolimy, którego grób jak podaje tradycja znajduje się w Jakubowie, przy polu gwiazdy, czyli jak to mówimy: Santiago de Compostela oraz syna Alfeusza, którego matka stała pod krzyżem wraz z Maryją, Matką Bożą. Wyrażenie „Dwanaście pokoleń [synów Izraela] żyjących w rozproszeniu” można (czytaj: trzeba), jak to czyni na przykład autor Apokalipsy, odnieść po prostu do chrześcijan, do Kościoła, czyli ostatecznie do każdej i każdego z nas, ochrzczonych.

3. Dookreślenie „żyjący w rozproszeniu” uświadamia nam, że żyjemy w świecie, który nie zna Boga i nie oddaje mu czci, ale też, że my sami, choć posiadamy „pierwsze dary Ducha”, nierzadko żyjemy i działamy w rozproszeniu, to znaczy nie tyle w roztargnieniu, czy dlatego, że „nie ogarniamy”, ale że nasze działanie nie płynie z centrum nas samych, z głębi naszego serca, czy innymi słowy nie jest wyrazem wiary. „Odzyskaj ster życia” to propozycja rekolekcyjna, która ma nas przygotować na wydarzenia Triduum Paschalnego, wydarzenia, które uobecniają się w każdej Eucharystii. Stąd, chcieliśmy nadać temu wyraźny przekaz, zarówno w oprawie liturgicznej jak i w innych formach pomocnych głębszemu przeżyciu tego wydarzenia.